Op de klantenvloer bij zorgorganisatie Vulpia: ‘Onze ISO-erkenning vereiste een risicoanalyse per cl
2.500 zorgkamers, 175 assistentiewoningen en 2500 professionals: zorgorganisatie Vulpia is een grote speler in Vlaanderen. Het Antwerpse woonzorgcentrum Arthur rijdt vooraan het innovatiepeloton van de groep. Het kreeg als tweede Vlaamse woonzorgcentrum het Europese kwaliteitscertificaat NEN-EN 15224, ook dankzij Pyxicare. De focus bij Vulpia is duidelijk: meerwaarde creëren in de zorg. Maar er is meer.
Beter zorgoverleg, betere zorgfinanciering
Adjunct-directrice (residentie Arthur) Nadia Bouzegta: ‘Dankzij Pyxicare baseren we ons MDO (multidisciplinair overleg) op bestaande en mogelijke risico’s bij de resident. Bovendien wilden we ons tijdig voorbereiden op de zorgfinanciering op basis van het BelRAI-instrument. Dus zijn we in 2015 gestart met Pyxicare. 3 woonzorgcentra in de Vulpiagroep – waaronder wij – gingen mee in een ambitieus pilootproject.’ Daar kwam wel wat organisatie bij kijken: ‘5 mensen in ons huis deden de opleiding, maar gaandeweg werden de BelRAI-secties specifieker verdeeld: de ergotherapeuten kregen animatie, stemming en gedrag; ikzelf deed eerder de administratieve zaken... Ik zie er ook op toe dat alle secties door de juiste mensen worden opgevolgd.’
Integratie in zorgdossier
Het was een uitdaging om de acties na de BelRAI-beoordelingen op te volgen: ‘Ons multidisciplinair overleg werd bemoeilijkt. Dus zorgden we dat de CAPs (cliëntaandachtspunten) ook in het elektronisch zorgdossier staan. Bovendien geven we ze een volgorde in prioriteit, omdat het ene aandachtspunt soms het andere beïnvloedt.’ Hierdoor loopt het multidisciplinair overleg veel structureler, volgens Nadia: ‘De integratie in ons zorgdossier is vorig jaar gestart. We waren echt opgelucht: we konden onze CAPs voortaan wegschrijven. En de verdere opvolging gebeurt samen met ons kwaliteitsteam.’
Voortdurende ondersteuning
Pyxicare houdt alle CAPs op de agenda, ook als acties uitblijven: ‘Zo hadden we een vrouw waar de CAP ‘roken’ oplichtte, omdat ze een verstokte roker is. Daarom werd ze telkens naar de rokersruimte op het gelijkvloers gebracht. Maar de CAP bleef oplichten. Dus hebben we dit met de verschillende disciplines beter bekeken. Wat kwam naar boven? Dat de vrouw neerslachtig was door haar afhankelijkheid qua rookgedrag. Daarom besloten we haar te verhuizen naar het gelijkvloers, vlakbij de rokersruimte. Zo herwon ze haar zelfstandigheid en was ze veel gelukkiger.’ Nadia en Vulpia merken ook andere gunstige effecten: ‘Het doet je de CAPs herhalen naar de collega-disciplines, zodat ook zij het totaalplaatje zien. En, misschien nog belangrijker, het helpt nadenken over de routine eigen aan de zorg. Waarom doe je dat zo? Heb je dat al op die manier geprobeerd? Om een CAP aan te pakken is een kritische blik vereist.’
Uitrol ISO-standaard
Met resultaat, want residentie Arthur kreeg het Europese kwaliteitslabel NEN-EN 15224: ‘Het is een mooi verhaal, want die ISO-erkenning is pas voor 1 jaar verlengd. Een absolute vereiste in dat kwaliteitslabel was een risicoanalyse op cliëntniveau. En daar heeft werken met Pyxicare/BelRAI enorm geholpen, want het systeem toont de individuele risico’s. Je hoeft daar zelf niet over na te denken: als je de vragen invult volgt de analyse.’ Een hart onder de riem voor de soms geplaagde woonzorgsector? Nadia beaamt: ‘Ja en neen. Buitenstaanders kennen zo’n kwaliteitslabel niet, terwijl de media woonzorgcentra altijd negatief belichten. Het doet soms pijn over dezelfde kam te worden geschoren, omdat je hard met kwaliteit bezig bent. We gaan nu onze andere huizen bewegen tot dezelfde ISO-standaard. Waaronder 5 huizen met Pyxicare.’
Van zorgverlener tot cliënt
Het systeem helpt mensen ook holistischer denken, vindt Nadia: ‘Dat past perfect in ons streven om de cliënt te betrekken in zijn zorgverhaal. Ook de mantelzorgers worden niet vergeten. In de ergotherapie doen we dat trouwens al, maar de collega-zorgverleners gaan ongetwijfeld volgen. Opleidingen die mensen uitdagen en motiveren zijn daarbij belangrijk, naast interne critici die de dingen in vraag durven stellen.’ Mensen zijn gewoontedieren, maar staan tegelijk open voor vooruitgang, aldus de Vulpia-voorvrouw: ‘Het gaat over iedereen samen laten werken aan oplossingen. Niet invullen om in te vullen: het moet je prikkelen om op te volgen, je het doen opvolgen en… iedereen laten weten dat je dat opvolgt (glimlacht).’