Op de klantenvloer bij Hilde (Wit-Gele Kruis): ‘Iedereen werkt met dezelfde objectieve gegevens.’
Het Wit-Gele Kruis (WGK), 80 jaar jong, is de grootste thuiszorgspeler in Vlaanderen. Hun verpleegkundigen werken ook preventief en adviserend, terwijl de cliënten en mantelzorgers voldoende inspraak krijgen. De kernwaarden? Vertrouwde gezichten, geijkte procedures en zorg op mensenmaat met een wetenschappelijke basis. Aan het woord: Hilde Baetens, domeinverantwoordelijke zorgvernieuwingsprojecten Oost-Vlaanderen.
Overheids- én eigen initiatief
Hilde draait al even mee in het WGK: ‘Ik startte als verpleegkundige in 1980, na 3 jaar werd ik hoofdverpleegkundige. Toen minister Vandeurzen in 2010 de zorgvernieuwingsprojecten lanceerde, zocht men iemand om die te trekken binnen het Wit-Gele Kruis O-Vl. Na 25 jaar hoofdverpleging was ik toe aan een nieuwe uitdaging.’ En zo leerde ze Pyxicare kennen: ‘De eerste jaren hadden we alleen de overheidsapplicatie, maar die was log en stroef. Zoals de noodzaak om altijd aan te melden met de identiteitskaart. Of het feit dat beoordelingen dagenlang openstaan, omdat er met een wachttijd gewerkt wordt.’
Praktische vooruitgang
Gebruiksgemak primeerde bij de stap naar een nieuw systeem: ‘Met Pyxicare werk je op voorhand van thuis uit, maar ook online bij de cliënt. Het werkt bovendien op tablet, de overheidsapp alleen op laptop. Da’s makkelijker voor de verpleegkundige én voor de cliënt: een laptop zorgt voor fysieke afstand.’ Pyxicare is een bewuste investering voor Hilde: ‘We hebben 4 zorgvernieuwingsprojecten in Oost-Vlaanderen waaronder SOM+, rond kwetsbare ouderen. Pyxicare is perfect voor zo’n project. Direct beschikbare resultaten, zorgtrajecten op maat met de cliënt, overleggen met alle betrokkenen…’
Voortrekkers en volgers
Als voortrekker in de vernieuwing geeft Hilde ook opleidingen in Pyxicare. ‘Je krijgt natuurlijk niet alle mensen mee naar hetzelfde niveau. Sommigen zien het puur als extra werk. Maar dan toon ik hen zo’n foto met alle cliëntkwesties, van incontinentie tot mogelijke dementie.’ Een doeltreffende aanpak: ‘Ze reageren verrast maar positief. Logisch, ze hoeven niet meer te zoeken naar werkpunten, Pyxicare geeft ze op een plateauke.’ Verpleegkundigen zijn van nature meer uitvoerend, volgens Hilde: ’Het zorgt dus voor de nodige zelfconfrontatie. Zodat ze niet zomaar 3 keer per dag de cliënt wassen en kleden, maar hem eventueel stimuleren tot zelfzorg, aangevuld met tips door de collega van ergotherapie.’
Efficiënter (samen)werken
Het overleg tussen de zorgactoren vaart er wel bij: ‘Iedereen werkt met dezelfde objectieve gegevens, waardoor men sneller én gezamenlijker zoekt naar oplossingen. Ook huisartsen en specialisten, zeker de jonge lichting, voelen zich meer deel van het zorgteam dan dat ze het domineren.’ Samenwerken om de cliënt langer thuis te houden: ‘Vroeger vond de cliëntbespreking plaats op kantoor. Iedereen had zijn persoonlijke opinie (glimlacht). Maar nu gaan we met de resultaten naar de cliënt: wil hij iets doen aan zijn bewegingsmogelijkheden, kunnen wij daarbij helpen…?’
Bewust blijven investeren
Hilde is vastberaden in haar engagement: ‘Ik geloof in individuele motivatie, zeker proactief. Als ik een vragenlijst afneem bij de cliënt contacteer ik de lokale verpleegkundige, zodat die het verschil ziet tussen de resultaten na 300 vragen tegenover 3 vragen. Maar je krijgt niet alleen de resultaten, ook de doelstellingen en nu zelfs de interventies.’ Het Wit-Gele Kruis gaat voor zelfsturende teams: ‘Betutteling en hiërarchie zijn passé. Pyxicare is een intensieve investering, die nog meer rendeert bij cliënten met een complexe zorgbehoefte. Na 35 jaar carrière zie ik duidelijk een vermaatschappelijking van de zorg: de cliënt heeft nu ook een stem in zijn verhaal.’